FODMAP & Social life

Het FODMAP dieet volgen gecombineerd met je normale sociale leven... Ja dat is wel een uitdaging. 

In de afgelopen 9 dagen ben ik al meerdere momenten tegengekomen dat ik daarmee even in de knoop zat, wat is voeding toch een rode draad in alles zeg!
Even afspreken met een vriendin, hapjes? Drankjes? Avondeten? Opeens moet overal een vraagteken achter worden gezet en kun je er dus niet zorgeloos mee omgaan.

Vrijwel al mijn vriendinnen zijn op de hoogte van mijn klachtenverhaal en de diagnose PDS die daarop volgde. Ook heb ik ze uitgelegd wat dit dieet inhoudt en waarom ik het doe. Gelukkig krijg ik hier alleen maar positieve reacties over, wat me zeker helpt om het te doen. Ze tonen begrip en dat helpt echt!

Inmiddels heb ik steeds meer door wat ik wel en niet kan eten, volgens de FODMAP richtlijnen, maar voor mijn vriendinnen is dat natuurlijk echt een raadsel (glutenvrij en lactosevrij kunnen ze nog wel wat mee, maar waar die fructanen en galactanen dan inzitten?). Hartstikke logisch natuurlijk, want het is ook echt een studie opzich. 

Het nadeel hiervan is wel dat ik dus een beetje de bepalende factor ben in bepaalde situaties. 

Zullen we samen eten? 'Ja, maar wat mag JIJ dan? Geef jij maar aan wat voor jou het handigst is!' is dan hetgeen wat volgt. Ik ben natuurlijk heel erg blij dat iedereen er zo lief mee omgaat en rekening met me wil houden, ookal ben ik niet graag diegene die 'moeilijk' gaat doen. 

Afgelopen weekend had ik een verjaardagsfeestje van een vriendin en aangezien daar altijd enorm lekkere taarten, cakejes en andere hapjes worden gemaakt.. had ik al aangegeven dat dat voor mij er dit keer helaas niet in zit. Uiteindelijk heeft ze speciaal voor mij een zakje kroepoek aangeschaft zodat ik alsnog een beetje mee kon snacken, zulke mensen moet je hebben! :) De verleiding tijdens de avond zelf was groot, maar omdat ik met meerdere vriendinnen was die ervan wisten, hielp dat me om het alsnog vol te houden. En geef toe, wát is voeding  nou echt? Is dat een zere buik waard? 

Mijn eigen conclusie is dan ook dat als je je naaste vrienden en vriendinnen maar genoeg erbij betrekt en je ze uitlegt hoe alles in elkaar zit, je er een hoop begrip voor terugkrijgt. En dát is wat helpt in moeilijke situaties!