Sinds 3 januari ben ik zoveel
mogelijk geraffineerde suikers aan het vermijden. Het doel hiervan is om te
kijken of het zijn beloftes waar maakt, namelijk: men schijnt zich er veel
beter door te voelen, je wordt minder/niet afhankelijk van suiker, minder trek
in zoetigheid en daarnaast wordt ook nog genoemd dat je huid er beter door zal
uitzien!
Vandaag heb ik voor de 7e dag mij aan deze uitdaging gehouden en ik
moet zeggen, het valt me echt mee! Ik denk zelf dat ik door het FODMAP dieet al
zoveel minder suikers ben gaan eten door alle beperkingen die bij het dieet
komen kijken.
Wel heb ik sinds gisteren enorm zin in wat zoetigheid, maar dat komt met vlagen. Ik heb me daarentegen wel kunnen inhouden om bij de supermarkt geen zoetigheid te kopen. Ik beloonde me daarentegen met een zakje chips zodat ik wel wat had om te snacken na deze drukke week.
Het blijft gek, jezelf belonen met voedsel maar dat is wel de harde waarheid. Zoveel mensen neigen naar eten als ze een hele prestatie hebben geleverd, fysiek of mentaal.
In het grootste deel van de gevallen is er dan behoefte naar zoet, naar suiker (tenzij je geen zoetekauw bent). Ik probeer mezelf hier zoveel mogelijk vanaf te krijgen, want ook ik heb hier een handje van. Wel moet ik zeggen dat er al een hoop veranderd is wat dit betreft, een stap in de goede richting.
Geen geraffineerde suikers eten valt mij ook qua boodschappen niet zo zwaar. Door het FODMAP dieet eet ik vrijwel niks meer uit pakjes en zakjes en ook koekjes en snoep moest ik eigenlijk al laten staan.
Wel kwam ik erachter dat suiker toch in bepaalde producten zit, die ik dagelijks gebruik zoals pindakaas en vleeswaren voor op brood. Pindakaas heb ik een goed alternatief voor kunnen vinden maar ik heb de vleeswaren maar naast mij neergelegd. Als zelfs bij de natuurwinkel of slager er nauwelijks vleeswaren te vinden is zónder toegevoegde suiker dan is het voor mij niet te doen om dit aan te passen in mijn lifestyle. Het is maar net waar je zelf je grenzen trekt en ik vind het prima zo!
Wel heb ik sinds gisteren enorm zin in wat zoetigheid, maar dat komt met vlagen. Ik heb me daarentegen wel kunnen inhouden om bij de supermarkt geen zoetigheid te kopen. Ik beloonde me daarentegen met een zakje chips zodat ik wel wat had om te snacken na deze drukke week.
Het blijft gek, jezelf belonen met voedsel maar dat is wel de harde waarheid. Zoveel mensen neigen naar eten als ze een hele prestatie hebben geleverd, fysiek of mentaal.
In het grootste deel van de gevallen is er dan behoefte naar zoet, naar suiker (tenzij je geen zoetekauw bent). Ik probeer mezelf hier zoveel mogelijk vanaf te krijgen, want ook ik heb hier een handje van. Wel moet ik zeggen dat er al een hoop veranderd is wat dit betreft, een stap in de goede richting.
Geen geraffineerde suikers eten valt mij ook qua boodschappen niet zo zwaar. Door het FODMAP dieet eet ik vrijwel niks meer uit pakjes en zakjes en ook koekjes en snoep moest ik eigenlijk al laten staan.
Wel kwam ik erachter dat suiker toch in bepaalde producten zit, die ik dagelijks gebruik zoals pindakaas en vleeswaren voor op brood. Pindakaas heb ik een goed alternatief voor kunnen vinden maar ik heb de vleeswaren maar naast mij neergelegd. Als zelfs bij de natuurwinkel of slager er nauwelijks vleeswaren te vinden is zónder toegevoegde suiker dan is het voor mij niet te doen om dit aan te passen in mijn lifestyle. Het is maar net waar je zelf je grenzen trekt en ik vind het prima zo!
Echte pluspunten van het
suikervrij eten heb ik nog niet gemerkt, maar een grote beperking op opgave
vind ik het ook niet!
Op naar de rest van januari!
Liefs, Madelon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten